Read more about how we handle cookies here: Cookie Policy
Tuinman opent zijn Vrijheidscollege met de bekende uitspraak: vrede en vrijheid zijn niet gratis. In zijn college stond de vraag waarom centraal.
Waarom is het niet gratis? Is het een utopie? Is het een niet realistisch concept? Of leven we in een ‘goede’ wereld, die helaas af en toe verstoord wordt door het ‘slechte’, waar winners take what they can, and loses suffer what they must.
Tuinman legt aan de hand van de filosofie van Immanuel Kant uit dat hij oorlog en vrede niet ziet als zwart en wit. Oorlog en vrede zijn geen tegenpolen, zoals these en antithese. We creëren namelijk zelf het beeld dat vrijheid en vrede samen gaan en oorlog en conflict de tegenpolen daarvan zijn. Maar het zijn geen absoluutheden waarbij vrede het goede is en oorlog het slechte. Het zijn eerder vele tinten grijs. Waarbij vrede het wankele evenwicht is met oorlog als geweld enerzijds en oorlog als retoriek anderzijds.
Het framen van oorlog als slechte kant van menselijke interactie en anderzijds vrede als goede kant van menselijke interactie is niet bruikbaar voor een goed begrip voor oorlog, vrede en vrijheid. Aan de hand van voorbeelden uit de geschiedenis, verhalen van veteranen, en zijn eigen ervaring in Afghanistan heeft Tuinman nuance aangebracht in het eenduidige beeld goed en slecht.
Tuinman voelde zich bijvoorbeeld thuis in Afghanistan, hij voelde zich vrij en onbevangen. Voor hem is een gevoel van vrijheid het moment dat hij kan opkomen voor zijn belangen, waarde en idealen.
Tuinman heeft door de jaren heen, door verhalen van veteranen en door filosofische nieuwsgierigheid geleerd zijn bril met vooroordelen af te zetten. In zijn college laat hij je door verschillende lenzen de relaties tussen oorlog, vrede en vrijheid beter begrijpen. Niks is gratis maar niks is wat het in eerste instantie lijkt: “vrede en vrijheid zijn een realiteit en utopie in hetzelfde moment.”
MENU
SLUIT